Konkurencja statyczna mająca na celu sprawdzenie umiejętności kierowniczych i ekonomicznego rozeznania członków zespołu. Polega na wygłoszeniu prezentacji planu biznesowego wykorzystującego bolid Formuły Student. Od prezentujących wymagana jest świadomość biznesowa, analiza rynku i nietuzinkowy pomysł.

Kierowca samochodu musi przejechać po 2 okrążenia na pętlach cyfry „8” w jak najkrótszym czasie i przekroczyć zjazdową linię mety. Konkurencja ma na celu zbadanie osiągów zawdzięczanych pracy układów zawieszenia oraz aerodynamiki, podczas gdy bolid jest poddawany względnie wysokim wartościom sił przeciążenia bocznego.

Do oceny w tej kategorii sędziowie poddają ilość zużytego przez samochód paliwa lub prądu w trakcie odbywanych konkurencji dynamicznych. Konstrukcje zużywające najmniej energii otrzymują najwięcej punktów.

Najważniejsza z konkurencji zarówno pod kątem emocji, testu dla samochodu jak również zdobyczy punktowej. Wyścig składa się z 23 okrążeń, gdzie pierwszy kierowca pokonuje 11, a drugi jedzie aż do mety ostatniego. Czas przejazdów wyścigu jest momentem kulminacyjnym zawodów Formuły Student. Kolejność startu bolidów jest określona odwrotnie do wyników z konkurencji Autocross tak, że jako ostatni jadą najszybsi. Jednocześnie na torze może jechać 5 bolidów, co stanowi wyjątek od reszty zawodów, gdzie w przebiegu wszystkich pozostałych konkurencji, a także warunków korzystania z areny rozgrzewkowej, tylko 1 auto może jeździć. Tor ma szerokość, która uniemożliwia jazdę 2 aut obok siebie oraz manewr wyprzedzania. To sprawia, że podczas wyścigu głównego od kierowców wymagana jest zdwojona ostrożność, a sprawne kontrolowanie sytuacji na torze oraz jego drożności (z racji ulegających uszkodzeniom bolidów, które nie mogą kontynuować jazdy) wymaga od organizatorów wysokich umiejętności planistycznych i koordynacyjnych.